Çocukların önüne geçilmesi zor öfke nöbetleri ve susmak bilmeyen ağlamaları bizlerin sabır ölçeridir. Sınandığımızı hissettiğimiz en önemli anları yaşarız o dakikalarda. Peki çözüm öfke nöbeti yaşayıp, kendini hırpalayarak ağlayan çocuğumuza bağırmak mıdır?
Dün iş dönüşü alışveriş yapmak için bir markete uğradım. Marketin bölümleri arasında alacağım şeyleri sepete atarak dolaşırken bir bölümde takılıp kaldım. Çünkü bir çocuk ve annenin diyaloğu epeyce dikkatimi çekti.
Çocuk, elleri çikolata dolu olmasına karşın ısrarla annesinden çikolata istiyor. Anne önce uzun uzun alamayacağını anlattı. Çocuk hala ısrarı devam ettirdi. Sonra anne gene aynı cümlelerle uzun uzun anlattı. Dikkatinizi çekeceğim, bir taraftan anlatırken diğer yandan alışverişe devam ediyor.
Çocuk ikna edemediğini hatta kendisiyle ilgilenilmediğini bile farketmiş olacak ki isteğinin gücünü göstermek için ağlamaya başladı. Bu ağlamanın başlangıç seviyesinde kalmayacağı gelişinden belliydi.
Anne "Elin kolu dolu her seferinde bunu yapıyorsun yeter artık seni getirmeyeceğim bir daha alışverişe..." gibi peşi sıra cümleler söylüyor ve sonra çocuğun ağlaması hala devam ediyorken anneden bir sonraki hamle geldi. Anne olabildiğince sert ve yüksek bir ses tonuyla çocuğa bağırdı. Çocuk ağlama seviyesini artırarak devam etti.
Ben diğer reyona geçtiğimde anne hala kızıyor, sürekli söyleniyor ve çocukta hala ağlıyordu.
Sizce de yapılacak başka bir şey yok mudur? Bu durumda verilecek en uygun tepkiler bunlar mıdır? Bağırmak bir çözüm getirir mi?
Çözüm Odaklı Tepki;
✔️ Alışveriş kuralları belirlemek.
"Sadece istediğin 1 şeyi alabilirsin"
✔️Sorumluluk vermek.
"Yaşına uygun olarak alışveriş listesinden birşeyleri ona aldırmak ya da taşıtmak"
✔️ Taleple gelen çocuğa kuralı hatırlatmak.
"Bir anlaşmamız var hatırladın mı?"
✔️ Israr etmeye başlayan çocuğa doğrudan mesajı vermek.
"Çocuğun göz hizasına kadar eğilip, göz teması kurarak ve dokunarak kararlı, net bir ses tonuyla "1 tane istediğini aldık ve başka birşey almayacağız"
✔Dikkatini dağıtmak.
"Bana ekmeği taşımam da yardım etmene çok ihtiyacım var" ya da "Hadi seninle diş macunu seçelim."
✔️ Çocuğun duygusunu yansıtmak.
"Şuan öfkelisin ve bu yüzden ağlıyorsun. Onu almamı çok istiyorsun. Unutmayalım bir sonrakine bunu alalım mutlaka"
✔️ Şiddetlenen öfke ve ağlaması devam eden çocuk için davranışa geçmek.
"Kucağınıza alıp alışveriş arabasının oturtulan yerine veya sepetin içine oturtmak" ya da "kucağınıza alıp sakinleşmesi için sadece dokunmak"
Eğer bunların hiç biriyle öfke ve ağlama geçmiyorsa çocuğunuz bir çok kez öfkeyle, ağlayarak istediğini size yaptırmıştır. Bu nedenle size istediğini yaptırana kadar zorlayacaktır. Çocuğunuza doğru davranışı öğretmek için bu davranış sırasını her seferinde uygulayıp, sizin kararlılığınızı göstermeniz durumu çözecektir.
Huzurlu ve mutlu günler.
Psikolog Çiğdem Doğan
Bu makale 18855 kez okundu.
